บทความนี้นำเสนอสามกลยุทธ์ของธุรกิจโลกาภิวัตน์และวิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขา
จากนั้นเสนอคำถามที่จำเป็นสำหรับการวางแผนกลยุทธ์และการตัดสินใจ และในที่สุดก็สรุปประเด็นบางอย่างเพื่อให้ผู้บริหารคิด
- โลกาภิวัตน์ส่งผลโดยตรงต่อสถานการณ์การแข่งขันของโลกจำเป็นต้องใช้กลยุทธ์และลดความเสี่ยงเพื่อสร้างและยกระดับพลังการแข่งขันทางธุรกิจ
- เนื่องจากการแข่งขันที่เกิดขึ้นในตลาดที่แตกต่างกันมากธุรกิจในปัจจุบันถูกบังคับให้เป็นโลกาภิวัตน์ในรูปแบบที่ไม่ใช่แบบดั้งเดิม ก่อนที่องค์กรต่างๆจะปรากฏตัวในตลาดเพียงเพื่อให้พวกเขารู้ว่าคู่แข่งในตลาดนั้นกำลังทำอะไรและใช้มันเป็นหน้าต่างในการมองหาแนวโน้มใหม่และกลยุทธ์การแข่งขันใหม่ นี่เป็นเพียงเหตุผลบางส่วนที่ทำให้ธุรกิจทุกวันนี้ต้องมีความคิดระดับโลก – มันเป็นปัจจัยสำคัญสำหรับการอยู่รอด
กลยุทธ์สามประการสำหรับธุรกิจโลกาภิวัตน์
- ประการแรกคือการปรับมาตรการตามสภาพท้องถิ่นของพื้นที่เป้าหมายและเป็นสาระสำคัญของกลยุทธ์ทางธุรกิจระดับโลกทั้งหมด มีความแตกต่างในแง่ของต้นทุนสำหรับวัตถุดิบที่แตกต่างกันกำลังแรงงานทักษะการทำงานและโครงสร้างพื้นฐานของสถาบัน
- ผู้มีอำนาจตัดสินใจที่มีมุมมองระดับโลกต้องรับรู้ถึงความแตกต่างในแต่ละประเทศและคำนึงถึงพวกเขาในการตัดสินใจเชิงกลยุทธ์ การตัดสินใจเหล่านั้นอาจเกี่ยวข้องกับลูกค้า, วัตถุดิบ, การผลิต, เงินทุน, ความสามารถทางการตลาดหรือมิติใด ๆ ที่ทำแผนกลยุทธ์ ดังนั้น บริษัท ในธุรกิจที่ใช้แรงงานเข้มข้นซึ่งล้มเหลวในการคำนวณส่วนต่างค่าแรงทั่วประเทศ
ในทางตรงกันข้ามกลยุทธ์ที่สองคือการใช้ความคล้ายคลึงกันอย่างเต็มที่ทั่วประเทศ เนื่องจากมีความคล้ายคลึงกันอย่างมีนัยสำคัญหมายความว่าผลิตภัณฑ์ทักษะและการลงทุนที่ผลิตหรือพัฒนาขึ้นสำหรับตลาดหนึ่งมีศักยภาพที่จะใช้ประโยชน์ในตลาดทางภูมิศาสตร์หลายแห่ง ความคล้ายคลึงกันบ่งบอกว่าผลิตภัณฑ์ที่สร้างหรือพัฒนาในบางตลาดสามารถขายในตลาดอื่นได้โดยไม่ต้องมีการคิดค้นใหม่ ตัวอย่างเช่นสิ่งที่ทำให้ธุรกิจสามารถทำได้คือใช้เงินวิจัยและพัฒนาโดยการขายผลิตภัณฑ์ที่ได้รับการพิสูจน์แล้วจากตลาดหนึ่งซึ่งมักจะเป็นตลาดบ้านของ บริษัท ไปยังประเทศต่างๆ ข้อได้เปรียบนี้มีความสำคัญอย่างยิ่งในธุรกิจเช่นเวชภัณฑ์ที่เน้นการวิจัยและพัฒนา
กลยุทธ์สองข้อที่มีความคล้ายคลึงและความแตกต่างกันในตลาดต่าง ๆ นั้นไม่ได้อยู่ในขอบเขตเดียวกัน
แต่เป็นมิติที่สมบูรณ์และควรได้รับการยกระดับ ผู้บริหารจำเป็นต้องถามสิ่งที่คล้ายคลึงและแตกต่างกันในตลาด จากนั้นจะกลายเป็นเรื่องของการเลือกเชิงกลยุทธ์ว่าจะใช้ประโยชน์จากความคล้ายคลึงกันก่อนหรือความแตกต่างก่อนหรือทั้งสองอย่างพร้อมกันเพื่อใช้ประโยชน์จากศักยภาพระดับโลกที่มีอยู่ในแต่ละธุรกิจ
กลยุทธ์ทางธุรกิจที่สามของโลกาภิวัตน์เป็นเรื่องของทางเลือกพื้นฐาน โดยทั่วไปแล้วการตัดสินใจเหล่านี้เกี่ยวข้องกับการพิจารณาสี่ประการ: การดำเนินงานและต้นทุน ลูกค้าและตลาด การแข่งขัน นโยบายของรัฐบาล ผลิตภัณฑ์มีแชมป์ที่ได้รับมอบหมายหรือไม่? ผลิตภัณฑ์ที่ขายในหลายตลาดสามารถเพิ่มความได้เปรียบในการแข่งขันในตลาดบ้านได้หรือไม่? เป็นคู่แข่งในตลาดนั้น ๆ ทั่วโลกอยู่แล้วดังนั้น บริษัท จำเป็นต้องมีสถานะในหลายตลาดเพื่อให้สามารถป้องกันคู่แข่งได้หรือไม่? บางครั้งการตอบคำถามเหล่านี้ในบริบทขององค์กรของ บริษัท นั้นมีการบริหารเท่ากับกระบวนการทางเศรษฐกิจและยุทธศาสตร์
ท้ายที่สุดผู้บริหารจะต้องตรวจสอบให้แน่ใจว่า บริษัท มีสถานะอยู่ในหลายตลาดและมองว่าเป็นเกมหมากรุกระดับโลก เขาจะต้องประสานการเคลื่อนไหวของการแข่งขันข้ามประเทศ ตัดสินใจอย่างมีสติในประเทศที่จะเปิดตัวผลิตภัณฑ์ที่คู่แข่งทั่วโลกแข็งแกร่งที่สุดโครงสร้างต้นทุนต่ำสุดและธุรกิจที่มีแนวโน้มที่จะได้รับการตอบรับจากตลาดอย่างรวดเร็วที่สุด จากนั้นเขาจะต้องตัดสินใจว่าจะเปิดตัวผลิตภัณฑ์ในตลาดอื่น ๆ อย่างไรและจะจัดการราคาในหลาย ๆ ตลาดได้อย่างไร มันเป็นเกมหมากรุกระดับโลกมากกว่าเกมส่วนแบ่งการตลาดที่มีการเล่นในพื้นที่ท้องถิ่น มันจะยากที่จะพัฒนาธุรกิจระดับโลกที่มีการแข่งขัน
สำหรับข่าวสารและบทความใหม่ ๆ เกี่ยวกับอุตสาหกรรมการแปลและกลยุทธ์ทางธุรกิจโปรดเข้าสู่หน้าเว็บของเราที่เพื่อสมัครสมาชิกกลุ่มจดหมายข่าวของเราฟรี
